9 d’abr. 2010

Supervivir

Desde lo alto de un campanario
-Frío,
Amoríos,
Invierno tardío-,
Hembra de plata vio un corsario;
Hombre de oro en proa.
De allí colgaba una canoa
Oro
Incoloro,
Y también su loro.
Los dioses que la bella adora
No quieren el rescate;
Voluntad, lucha, jaque mate.
Reto
Incompleto,
Retiro discreto.
Sus mejillas se vuelven mate,
Y de sufrir cesará.
La joven por aquél ventanal
Vuela,
Y aunque duela
No queda secuela.
En pura agua se convertirá,
Y el sueño más fuerte
Realizará: esquivar la muerte.

2 comentaris:

  1. wo, no sé qui ets :P sé que la traducció és incorrecta, m'he permès un catanyolisme per aquí xDDDDD gent a qui li he fet la "prova" i han llegit l'escrit ni se n'ha adonat, així que és una mica trampa :P

    ResponElimina